baba

Kış baba geliyor, eli kulağında Kaşlarını çatıyor, öfkesi burnunda Karnım zil çalıyor ama zilim bile yok benim Damım akıyor ama kovam bile yok benim Daha bunun odunu kömürü var, defteri kitabı var, ekmeği soğanı var Daha bunun yağmuru çamuru var, evsizi barksızı var, çoluğu çocuğu var! Kış baba...