deil

Gardiyan: Amir oldum köşelerde amin dilediler alim oldum önümde diz çöktü abiler ablalarla aynı moddalar şikayetleri mübarek içimdeki nefret ard arda ve kelamdan selamdan haberin gelse yüzümde tebessüm eş dosttan kötü yargı düşüncelerim düğüm dar ağacında sallanır cansız beden ölüm aynalarda...