Yardımlaşmayı bilen, seven bir çocuk yetiştirmek her anne ve babanın çok istediği şeylerdedir. Bu sayede çocukları hem yardıma ihtiyacı olan başka kişilere yardım ederek onun mutluluğuna ortak olacak, hem de gerçekten yardıma ihtiyacı olduğunda kendisine yardımcı olabilecek birini bulabilecektir. Çünkü hayatta ne ekersen onu biçersin.
Çocuklara bazı duyguları öğretmek için istemek veya anlatmak yeterli değildir. Bunları yapabilmeniz için sizin hayat tarzınız ve yaşantınızla çocuklarınıza örnek teşkil etmeniz gerekmektedir. İlk olarak aile içerisinde birbirleri ile yardımlaşan bir aile olmalısınız ki sonra çocuklarınız dış ortamlarda da yardımlaşmayı öğrenebilsin. Çocuklar için anne ve babaları çok önemlidir, onların kendilerine örnek aldığı kişilerdir. O yüzden çocuklarınız sizin hareketlerinizi hafızalarına kaydeder ve kendileri de o şekilde uygular. Siz eşinize, çocuğunuza yardım edin ki çocuklarınız da size ve çevrenizdekilere yardım etsin.
Çocuğuma her konuda yardım edersem hep benden bekler;
Bu ayrımı yapmak anne ve babalara düşmektedir. Gerçekten doğru bir sözdür aslında. Çocuklarınızla yardımlaşmak onun her şeyini sizin yapmanız anlamına gelmez. Bunu fark eden çocuk anne ve babasını kullanmaya başlayacaktır. Siz çocuğunuzu iyi tanırsanız, onun hangi konularda yardıma ihtiyacı olduğunu bilirseniz bu konuda endişe taşımanıza gerek kalmayacaktır. Anne ve babalar çocuklarına ders çalıştıkları zaman yardım etmelilerdir, bu onların arasındaki bağı ve çocukların anne ve babalarına karşı olan güven ve sevgi duygusunu güçlendirir ama asla ödevlerini yapmamalıdırlar. Onlara yol göstermeli ve bunu kendilerinin yapmasını sağlamalıdır. Çocuklara yardımlaşmayı öğretiyoruz derken kendi ayakları üzerinde duramayan, her konuda çevresindekilerin yardımını bekleyen çekingen ve pısırık bir çocuk yetiştirmemeliyiz. Ama yardıma gerçekten ihtiyaçları olduklarında onların yanında olmayı unutmayın. Çocuklarınız bilsin ki anne ve babaları onun ihtiyacı olan her anda yanlarına gelecek ve ona yardım edecektir. Bunu bile çocuklar hiçbir şey yapmaktan korkmaz ve çekinmez, ya yapamazsan endişesi yaşamaz.
İnsanlar içlerinde yaşadıkları toplumun üyeleridir. Çocuklarınız da bu toplumun bir parçaları olacaklardır. Toplum içerisinde mutlu bir şekilde yaşayabilmenin ilk sırlarından birisi yardımlaşma duygusudur. Hani derler ya insanlık olsun yeter diye, işte çocuklarınız bazı şeylerin karşılıksız sadece insanlı olsun diye yapılabileceğini bilmelilerdir. Sosyal toplumların temel özelliği budur.
Hep paylaşmanın öneminden bahsederiz. İnsanların yaşadığı üzüntü verici durumlar, dertleri ve sıkıntıları paylaşarak, yardımlaşarak azalır. Çevrenizde kurulan birçok dernek ve vakfın amacı da budur aslında. Çocuklarınızı bu dernek ve vakıfları gezdirmeli ve ne için kurulduklarını anlatmalısınız. Bu yardımlaşmanın ne kadar önemli bir davranış olduğunu kavramasında çok faydalı olacaktır. Hatta eğer imkanınız var ise hiçbir karşılık beklemeden böyle derneklerle çeşitli yardımlaşma faaliyetlerine katılabilirsiniz.
Çocuklar doğduklarında bu duygular ile doğmazlar, hatta tam aksi duygulara sahiptir. Onlar için dünyada bir tek kendileri vardır, bir tek kendileri mutlu olmalı ve bir tek kendi istedikleri olmalıdır. Onlar hiç kimseye yardım etmemeli ve herkes onun her istediğinde ona yardım etmelidir. Paylaşmak onlar için çok zor bir kavramdır, onlar paylaşmaz, sadece kendileri sahip olmak ister. İşte çocukların bu özellikleri yardımlaşma konusunda anne ve babaların işlerinin ne kadar zor olduğunu göstermektedir.
Bazen sizin çok rahatlıkla yapabileceğiniz konularda çocuklarınızdan yardım isteyin. Çocuklarınızın yardımı ile o işi yapabildiğinizi anlatın. Ona teşekkür edin ve mutluluğunuzu gösterin. Böyle şeyler çocuklarda yardımlaşma duygusunu güçlendirecektir.
Çocuklara bazı duyguları öğretmek için istemek veya anlatmak yeterli değildir. Bunları yapabilmeniz için sizin hayat tarzınız ve yaşantınızla çocuklarınıza örnek teşkil etmeniz gerekmektedir. İlk olarak aile içerisinde birbirleri ile yardımlaşan bir aile olmalısınız ki sonra çocuklarınız dış ortamlarda da yardımlaşmayı öğrenebilsin. Çocuklar için anne ve babaları çok önemlidir, onların kendilerine örnek aldığı kişilerdir. O yüzden çocuklarınız sizin hareketlerinizi hafızalarına kaydeder ve kendileri de o şekilde uygular. Siz eşinize, çocuğunuza yardım edin ki çocuklarınız da size ve çevrenizdekilere yardım etsin.
Çocuğuma her konuda yardım edersem hep benden bekler;
Bu ayrımı yapmak anne ve babalara düşmektedir. Gerçekten doğru bir sözdür aslında. Çocuklarınızla yardımlaşmak onun her şeyini sizin yapmanız anlamına gelmez. Bunu fark eden çocuk anne ve babasını kullanmaya başlayacaktır. Siz çocuğunuzu iyi tanırsanız, onun hangi konularda yardıma ihtiyacı olduğunu bilirseniz bu konuda endişe taşımanıza gerek kalmayacaktır. Anne ve babalar çocuklarına ders çalıştıkları zaman yardım etmelilerdir, bu onların arasındaki bağı ve çocukların anne ve babalarına karşı olan güven ve sevgi duygusunu güçlendirir ama asla ödevlerini yapmamalıdırlar. Onlara yol göstermeli ve bunu kendilerinin yapmasını sağlamalıdır. Çocuklara yardımlaşmayı öğretiyoruz derken kendi ayakları üzerinde duramayan, her konuda çevresindekilerin yardımını bekleyen çekingen ve pısırık bir çocuk yetiştirmemeliyiz. Ama yardıma gerçekten ihtiyaçları olduklarında onların yanında olmayı unutmayın. Çocuklarınız bilsin ki anne ve babaları onun ihtiyacı olan her anda yanlarına gelecek ve ona yardım edecektir. Bunu bile çocuklar hiçbir şey yapmaktan korkmaz ve çekinmez, ya yapamazsan endişesi yaşamaz.
İnsanlar içlerinde yaşadıkları toplumun üyeleridir. Çocuklarınız da bu toplumun bir parçaları olacaklardır. Toplum içerisinde mutlu bir şekilde yaşayabilmenin ilk sırlarından birisi yardımlaşma duygusudur. Hani derler ya insanlık olsun yeter diye, işte çocuklarınız bazı şeylerin karşılıksız sadece insanlı olsun diye yapılabileceğini bilmelilerdir. Sosyal toplumların temel özelliği budur.
Hep paylaşmanın öneminden bahsederiz. İnsanların yaşadığı üzüntü verici durumlar, dertleri ve sıkıntıları paylaşarak, yardımlaşarak azalır. Çevrenizde kurulan birçok dernek ve vakfın amacı da budur aslında. Çocuklarınızı bu dernek ve vakıfları gezdirmeli ve ne için kurulduklarını anlatmalısınız. Bu yardımlaşmanın ne kadar önemli bir davranış olduğunu kavramasında çok faydalı olacaktır. Hatta eğer imkanınız var ise hiçbir karşılık beklemeden böyle derneklerle çeşitli yardımlaşma faaliyetlerine katılabilirsiniz.
Çocuklar doğduklarında bu duygular ile doğmazlar, hatta tam aksi duygulara sahiptir. Onlar için dünyada bir tek kendileri vardır, bir tek kendileri mutlu olmalı ve bir tek kendi istedikleri olmalıdır. Onlar hiç kimseye yardım etmemeli ve herkes onun her istediğinde ona yardım etmelidir. Paylaşmak onlar için çok zor bir kavramdır, onlar paylaşmaz, sadece kendileri sahip olmak ister. İşte çocukların bu özellikleri yardımlaşma konusunda anne ve babaların işlerinin ne kadar zor olduğunu göstermektedir.
Bazen sizin çok rahatlıkla yapabileceğiniz konularda çocuklarınızdan yardım isteyin. Çocuklarınızın yardımı ile o işi yapabildiğinizi anlatın. Ona teşekkür edin ve mutluluğunuzu gösterin. Böyle şeyler çocuklarda yardımlaşma duygusunu güçlendirecektir.